Bert Wijnholds blogt in t Grunnegs. En maint dat hai nog wel n eerliekse schriever worden kin.
Van 2010 t/m 2022 bin k tekstredakteur west van t digitoale Grunneger tiedschrift Kreuze. t Was mien toak om t waark van schrievers te konterleren en zoneudeg te verbetern op spèllen, grammoatiek en leesboarhaid. Dat het mie dertou aanzet om zulf ook meer in mien streektoal schrieven te goan. Mien eerste blog in t Grunnegs schreef k op 22 meert 2010 over d’eerste Dag van de Grunneger toal.
Schrieven in n streektoal of dialekt kin zoveul meer wezen as verhoalen, gedichten en laidteksten dij n lofzang geven op de pracht van joen laand, van t volk dat der woont en votkomt en van t toaltje dat der proat wordt. Vanzulf is dat nait verboden, mor t huift nait bepaarkt blieven tot volkse en folkloristische schrieverij.
Joen aigen toal is n doagelks kommunikoatsiemiddel dat altied en overaal bruukboar wezen kin. Nait bloots as proattoal, mor zeker ook as schrieftoal: woar je in t Grunnegs over proaten kinnen, kin je ook in t Grunnegs over schrieven. Mit dizze persoonleke webstee wil k dat zain loaten. Noast wat miezulf interesseert, loat k geern verschaaiden aander onderwaarpen aan bod kommen.
Bert Wijnholds
