Goud vertoald
In veurege blogs over Edwin Jongedijk zien albums schreef k al, dat zien meziek mie goud aanstaait. Mit zien zang, gitoarspul en teksten legt hai kracht en passie in zien meziek. k Vin hom ook staark in t opnemen van covers. Mit zien daarde album Holt & Stoal let e dat vernijs zain. Aal tien nummers op dizze ploade binnen bewaarkens uut t repertoire van artiesten woar hai zulf geern noar luustert.
Van zien covers op As Ik De Kaans Zol Kriegen en Mörn Is t Weer Licht haar Jongedijk al goud waark moakt. Nait bloots deur bestoande woorden en zinnen aine op aine te vertoalen: den klopt t voak nait meer, omreden dat de tekst nait riemt, nait zingboar is of dat der kromme toal uutkomt. Om dat recht te trekken, mout je zuiken noar woorden en zinnen dij om en bie t zulfde uutdrukken. Vertoalen wordt den omtoalen. n Hail aander tekst schrieven kin ook nog, mor Jongedijk pebaaiert stoef bie t originele verhoal te blieven. Wat de mainste covers staark moakt, is dat ze klinken as aigen nummers. Zolst wel zeggen kinnen dat de nummers noar d`artiest zien aigen stiel vertoald binnen. Dij wiekt voak wel wat òf van t typische countrygeluud dat d’originele nummers kenmaarkt.
Bie Oh Julia moaken zien stem en de toal t verschil, muzikoal liekt Jongedijk zien nummer 1-hit in de Noord 9 nog staark op de countryrock van John Moreland. Mor Jongedijk is van meer maarkten thuus. Nobody Wins van Kris Kristofferson is n pioanoblues worden. Mit n twijde stem derbie, n inbreng van zangeres Marianne van der Velde, is Gainaine Wint staarker as t origineel. Der binnen meer nummers dij goan over tegenslag in de laifde. Doe Mist Hier Haldaal Niks liekt muzikoal n fractie steveger aanzet as You’re Not Missing Anything van Rod Picott. Hier het Irene Wilkens de twijde stem. En der is nog n vraauwenstem te heuren, in Òfschaaid. Dit is n duet mit Marlene Bakker, noar Goodbye van Steve Earle en Emmy-Lou Harris. Hier zit t geluud van n cello in t arrangement, wat nog meer n melancholische loaden aan t nummer geft.
Vertoalen gaait bie Jongedijk nait allenneg noar de Grunneger toal, mor smangs ook noar t Grunneger laand. As t verhoal zoch op n bepoald stee òfspeult, holdt de tekstschriever t voak stoef bie zien aigen deure. Summerlea van Fred Eaglesmith gaait over n noaberschop in de Canadese stad Edmonton. Veur n Grunneger komt t verhoal veul dichterbie as t in Westerlee speult. Chris Knight bezingt in William n ol kammeroad, dij aiglieks n doodgoie jong was, mor deur n male jeugd op t verkeerde pad kommen is. Hai komt oetèndelk om t leven deur plietsiegeweld. Zukswat liekt in Amerikoa aan d’odder van de dag te wezen. In Grunnen zol dat vanzulf nait pazen, in Jongedijk zien tekst het Johan n auto-ongeluk had. Mor smangs binnen verhoalen universeel. Lezzen, noar Lessons van Drew Nelson, gaait over leegloop in n pladdelaandsdörp. Dat is bie ons nait aans as in Drew Nelson zien Canada en in d’haile westerse wereld.
De verhoalen in countrynummers binnen mainsttied uut t leven grepen, smangs ook uut d’artiest zien aigen leven. De gitoar is n belangriek onderdail van t leven veur veul zanger-laidschrievers. Jongedijk bezingt zien Ding Van Holt En Stoal op n serieuzere toon as David Allan Coe dut in Piece Of Wood And Steel, hai veraandert niks aan t verhoal, mor dut t minder up-tempo. In de countrymeziek liekt staarke draank ook n onderwaarp woar voak over zongen wordt. Op Holt & Stoal stoan twij nummers derover: Ik drink, noar I Drink van Mary Gauthier en Hemingway’s Whiskey, oorspronkelk van Guy Clark.
n Album vol covers opnemen liekt n (te) makkelke menaaier om aan n braider repertoire te kommen, mor dat is òfhankelk van houveul waark je dervan moaken. n Zochzulf respekterende artiest zol zoch tekört doun deur simpelweg te doun wat d’aander al doan het. Doarmit dou je gain recht aan joezulf en juust ook nait aan t origineel. Boeten t omtoalen van de tekst mout je der zo’n draai aan geven kinnen dat t joen aigen nummer wordt. Dat is n kunst dij Edwin Jongedijk goud verstaait.
